zaterdag, april 17, 2004
De donkere kamer van Eli Weinberg, een Dokwerk documentaire van Rudi Boon en Hans Fels
Maandag 19 april 2004 21:05 Net 3
Deze VPRO-documentaire van Rudi Boon en Hans Fels portretteert de Zuid-Afrikaanse fotograaf Eli Weinberg, ‘hoffotograaf’ van het ANC. De meeste foto’s die van Nelson Mandela zijn gemaakt vóór hij tot levenslang werd veroordeeld en die 27 jaar lang wereldwijd op posters, T-shirts en protestborden werden gedrukt, zijn van de hand van Eli Weinberg.
Het meest bekend werd Eli Weinberg met portretten van Nelson Mandela, Walter Sisulu, Oliver Tambo en vele anderen. Portretten die in hoge mate het vermogen bezitten een tijdsbeeld op te roepen. Dat geldt minstens zo sterk voor zijn “schuttersstukken”: groepsportretten van vakbondsbesturen, vrouwenorganisaties, congress-organisaties (nog per bevolkingsgroep georganiseerd), delegatieportretten uit alle hoeken van het land naar de vele people-congresses die het fusieproces tot één ANC zouden begeleiden. Een beweging geportretteerd, ruim veertig jaar lang.
Het tweede deel van zijn collectie toont ons Eli Weinberg de actiefotograaf. Demonstraties, pasjesverbrandingen, overtredingen van banningorders, processen, arrestaties. Vooral de pasjeswetten fascineerden hem in ongekende mate, talloze foto’s getuigen van controles, overtredingen, arrestaties en andere activiteiten waarmee een van de meest absurde apartheidsbepalingen in alle nauwgezetheid ten uitvoer werden gelegd. Het derde deel is het werk van Eli Weinberg de sociale fotograaf. De leef- en arbeidsomstandigheden van de zwarte bevolking tot in detail vastgelegd, belangwekkend historisch materiaal, maar ook een unieke maatstaf om de huidige leef- en arbeidsomstandigheden aan te toetsen.
Door de beperkingen die hem bijna onafgebroken werden opgelegd zijn veel foto’s van een ongebruikelijk standpunt genomen. Dan stond Weinberg op een belendend afdak of in het raam van een tegenoverliggend huis, omdat hem verboden was bijeenkomsten bij te wonen.
Hij publiceerde in “New Age”, “Guardian”, “Advance”, in feite hetzelfde weekblad dat steeds weer verboden werd, waarna het onder een andere naam weer verscheen. In 1982 verscheen het fotoboek Portrait of a People, ingeleid en van tekst en uitleg voorzien door Weinberg zelf. Verder verschenen zijn foto’s in enkele fotoboeken en vele tientallen andere boeken over Zuid-Afrika alsmede in honderden overige publicaties. In 1964, het jaar waarin hij voor vijf jaar de gevangenis in zou verdwijnen, won hij de zilveren medaille op de Wereldtentoonstelling in New York.
Bron: VPRO.
Maandag 19 april 2004 21:05 Net 3
Deze VPRO-documentaire van Rudi Boon en Hans Fels portretteert de Zuid-Afrikaanse fotograaf Eli Weinberg, ‘hoffotograaf’ van het ANC. De meeste foto’s die van Nelson Mandela zijn gemaakt vóór hij tot levenslang werd veroordeeld en die 27 jaar lang wereldwijd op posters, T-shirts en protestborden werden gedrukt, zijn van de hand van Eli Weinberg.
Het meest bekend werd Eli Weinberg met portretten van Nelson Mandela, Walter Sisulu, Oliver Tambo en vele anderen. Portretten die in hoge mate het vermogen bezitten een tijdsbeeld op te roepen. Dat geldt minstens zo sterk voor zijn “schuttersstukken”: groepsportretten van vakbondsbesturen, vrouwenorganisaties, congress-organisaties (nog per bevolkingsgroep georganiseerd), delegatieportretten uit alle hoeken van het land naar de vele people-congresses die het fusieproces tot één ANC zouden begeleiden. Een beweging geportretteerd, ruim veertig jaar lang.
Het tweede deel van zijn collectie toont ons Eli Weinberg de actiefotograaf. Demonstraties, pasjesverbrandingen, overtredingen van banningorders, processen, arrestaties. Vooral de pasjeswetten fascineerden hem in ongekende mate, talloze foto’s getuigen van controles, overtredingen, arrestaties en andere activiteiten waarmee een van de meest absurde apartheidsbepalingen in alle nauwgezetheid ten uitvoer werden gelegd. Het derde deel is het werk van Eli Weinberg de sociale fotograaf. De leef- en arbeidsomstandigheden van de zwarte bevolking tot in detail vastgelegd, belangwekkend historisch materiaal, maar ook een unieke maatstaf om de huidige leef- en arbeidsomstandigheden aan te toetsen.
Door de beperkingen die hem bijna onafgebroken werden opgelegd zijn veel foto’s van een ongebruikelijk standpunt genomen. Dan stond Weinberg op een belendend afdak of in het raam van een tegenoverliggend huis, omdat hem verboden was bijeenkomsten bij te wonen.
Hij publiceerde in “New Age”, “Guardian”, “Advance”, in feite hetzelfde weekblad dat steeds weer verboden werd, waarna het onder een andere naam weer verscheen. In 1982 verscheen het fotoboek Portrait of a People, ingeleid en van tekst en uitleg voorzien door Weinberg zelf. Verder verschenen zijn foto’s in enkele fotoboeken en vele tientallen andere boeken over Zuid-Afrika alsmede in honderden overige publicaties. In 1964, het jaar waarin hij voor vijf jaar de gevangenis in zou verdwijnen, won hij de zilveren medaille op de Wereldtentoonstelling in New York.
Bron: VPRO.
# posted by Jan-Edward : 09:13
|